තොතාපිය තොතාපිය... ආදලේටනේ....

     කාලෙකින් පරණ රස කතාවක් කියන්නත් බැරි උනු එකේ අදවත් එකක් කියලා දාන්න හිතුනා. මේ කතාව නම් අපෙ කාටවත් සිද්ද වෙච්චි දෙයක් නෙවෙයි. මේ කතාවෙ කතා නායකයා ඉන්නෙ අල්ලපු ගමේ. මුලින්ම කියන්න ඕනෙ මං මේ කතාව කියන්නෙ ඒ පුද්ගලයට කිසිම විදිහෙ අපහාසයක් කරන්න නෙවෙයි මේ කියන සිද්දියෙ තියෙන වචන සෙට් එක නිසා විතරයි කියන එක.

     එහෙම දෙයක් කියන්න සිද්ද උනේ මේ කියන කෙනාට පොඩි කාලෙ ඉඳන් කතා කිරීමේ අපහසුවක් තියෙනවා. ඒ වගේම මෙයා ටිකක් ඉගෙනුම අතින් දුර්වලයි. ඒ කියන්නෙ මන්දබුද්ධික තත්වයක් නම් නෙවෙයි. යම් පමණකින් බුද්ධි මට්ටම ටිකක් දුර්වලයි. එහෙම උනත් හරි උත්සහවන්ත කෙනෙක්. දැන් වයස 31 ක් විතර ඇති. දෑතේ වීර්යයෙන් රැකියාවක් කරගෙන හොඳ පවුල් ජීවිතයක් ගෙවනවා. මං මේ ලඟදි දැක්කා දැන් පොඩි දරුවෙකුත් ඉන්නවා. ඉතින් ඒ වගේ කෙනෙක් අපහාසයට ලක් කරන්න හොඳ නෑ. ඒ නිසා මේ කියන දේ ඒ විදිහට ගන්න එපා.

     ඔන්න මේ කියන කෙනා කොල්ලා කාලෙ, ඒ කියන්නෙ වයස 13 විතර කාලෙදි වෙච්චි අබග්ගයක් තමයි කියන්න යන්නෙ. ඒ කාලෙදි මූ වැඩි හරියක් ඉන්නෙ පොඩි උන් සෙට් එකක් එක්ක. සාමාන්‍යයෙන් මේ වගේ අය වැඩිපුර ගැවසෙන්නෙ තමන්ට වඩා පොඩි උන් එක්කනෙ. ඉතින් මේ සෙට් එක දවසක් කතා වෙනවලු ගිරව් අල්ලන්න යන්න.

    ඔය කිට්ටුව ටිකක් කැලේට වෙන්න වගේ තිබුණු පරණ ගහක ගිරව් ඉන්න බෙණයක් තිබිලා තියෙනවා. මුන් ටික කතා වෙලා තියෙන්නෙ ඔය ගහට නැගලා ඒ බෙණේ ඉන්න ගිරා පැටව් ටික අල්ලාගමු කියල.

     ඔන්න ඉතින් කට්ටිය ගහ ලඟටත් ගියා කියමුකෝ. දැන් ගහට නගින්නෙ කවුද කියලා කතා වෙවී ඉද්දි අන්තිමට වැඩේ සෙට් උනේ දඬු දික් වෙලා තියෙන අපෙ කතා නායකයට. මූටත් ඉතින් ඇන ඇන කියන්න ඕනෙ නෑ ඉබ්බා දියට දාද්දි ඇන්නෑවෙ කිවුවා වගේ එක පාරින්ම කැමති වෙලා ගහට බඩගෑවලු. ඔය කියන ගස් බෙණේ ඒ තරම් උසකින් නෙවෙයි තිබිලා තියෙන්නෙ.

     දැන් මූ ගහට නැගලා අත්තක් උඩ හිටගෙන අනිත් අතින් තව අත්තක එල්ලිලා ගස් බෙණේට අත දැම්මලු. මූ බෙණේ ඇතුලට අත දැම්ම ගමන් බෙණේ හිටපු පැටව් මූට කොටන්න අරන්. මූ ගහේ ඉඳන් සද්දෙට කියනවලු "තොතාපිය තොතාපිය ආදලේටනෙ තොතන්නේ... කොත්තල තෙතුවත් මං අතාලින්නෙම නෑ..." කිය කිය. දැන් ඉතින් ගහ යට ඉන්න උන් බලන් ඉන්නවලු කටවල් ඇරගෙන අදනම් ගිරා පැටව් ඉන්නවා උන් තමයි මේ කොටන්නෙ අද පැටව් අරන් යන්න පුළුවන් කියලා.

     කොහොම හරි පැටව් කොටන අතරෙ මූ එකෙක් අල්ලගෙන. ඉතින් ගහ යට ඉන්න උන්ටත් කියලා එකෙක් අහුඋනා කියලා එලියට ගත්තලු. ඔන්න මූ බෙණේ ඇතුලෙන් අත ගත්තා විතරයි..... "අප්පත්තියේ නයි දණ්ඩියා.... මං ඉවලෝ...." කියාගෙන ගහ පල්ලෙ ඇදගෙන වැටුනලු.

     බිමට වැටුණු මුගෙ ඇඟ උඩට කහ පාට ගැරඬි තඩියෙක් වැටිලා. කොහොම හරි ගහ පල්ලෙ හිටපු උනුත් කැලෑ කඩාගෙන දුවලා තියෙනවා. අන්තිමට බලද්දි ගස් බෙණේ ඇතුලෙ ගිරව් ඉඳලා නෑ. උන් කන්න ගියපු ගැරඬි තඩියෙක් ඉඳලා තියෙන්නෙ. ඌ තමයි මුගෙ අතට කොටලා තියෙන්නෙ.

     මුගෙ අතට ඌ කොටනකොට මූ ඒක කියපු විදිහ තමයි ලස්සනම දේ. තාමත් අපෙ ගම් වල උන් ඕක මතක් කරනවා රස කතා කියන වෙලාවට.